Druïden

Een mensenoffer van de Druïden, volgens Julius Caesar
Een mensenoffer van de Druïden, volgens Julius Caesar

Bronnen

 

De meeste bronnen over Druïden zijn Romeins. De Grieks-Romeinse schrijvers zeiden dat de Keltische intellectuele elite verdeeld was in drie groepen: barden, vates en drüiden. Alleen de barden vervulden geen religieuze functies. Druïden hadden veel aanzien en hielden zich bezig met filosofie en theologie. Volgens Julius Caesar waren het ook leraren, rechters en genezers. In de Ierse literatuur wordt geschreven dat de religieuze taken niet alleen door mannelijke druïden werden uitgevoerd, maar ook door barden, helers en vrouwen. Ook zij waren in staat om te communiceren met de goden en waren bedreven in magische praktijken. 

Oorsprong en verspreiding

 

Volgens de leider van de Orde van Barden, Ovates en DruÏden, Philip Carr-Gomm, waren het de magiërs van Atlantis die de geheimen van de natuur ontsluierden. Ze deden hun werk in overeenstemming met de krachten van de natuur en om anderen te helpen. Helaas waren er ook magiërs die hun magie voor zichzelf gebruikten. Er kwam een strijd tussen goede, witte magie en kwade, zwarte magie. De goede magiërs zagen de natuur als Grote Moeder, de kwade magiërs als een satanische verleidster met wrede krachten. De ramp van Atlantis overspoelde de zwarte magie, maar de witte wijzen wisten te ontkomen dankzij hun voorkennis. Zij weken uit naar het oosten en het westen, waarna ze uitkwamen in Amerika, Ierland en de westkust van Groot-Brittannië. Zo heeft het druïdisme zich vanuit Atlantis verspreid. 

Rituelen en festivals

De oorsprong van de rituelen is onbekend. Sommigen zeggen dat ze zijn gebaseerd op verhalen in de Mabinogion, een verzameling Welshe Keltische legenden. Anderen geloven dat ze zijn gebaseerd op populaire internationale verhalen, die samen met Ierse en Britse mythen nieuwe verhalen hebben gevormd.

 

Net als de heksen kennen de druïden 8 festivals. Dit zijn Samhuinn (31 oktober – 2 november), Midwinter, Imbolc (2 februari), lente dag-en-nacht-evening, Beltane (1 mei), Midzomer (21 of 22 juni), Lughnasadh (1 augustus) en herfst dag-en-nacht-evening of Alban Elued (21 september). 

Geloof

Er is geen centrale theologie, maar er zijn twee algemene lijnen. Ten eerste is er het geloof in een kracht of energie in de aarde/natuur. Deze kracht of energie wordt vaak gezien als een moeder, maar dit staat niet vast en kan door iedereen anders voorgesteld worden. Daarnaast speelt de overtuiging dat een verenigde kracht ten grondslag ligt aan de waarneembare wereld een grote rol.

 

De natuur wordt niet gezien als een godheid, maar geeft vreugde, liefde en inspiratie. De internalisering hiervan heet Awen. 

Anderland

 

Het Anderland, waaruit de stemmen kwamen waar de Ovates naar luisterden, wordt omschreven vroege Ierse en sommige vroege Welshe vertellingen. Het is een goddelijke plek, een versie van de sterfelijke wereld. Hier genoten mensen van het eeuwige leven. Anderland was te bereiken door bepaalde poorten, die verborgen waren in bergen, heuvels, eilanden, meren en de zee. 

Odin hangt aan de Yggdrasil
Odin hangt aan de Yggdrasil

Ovates

 

De eerdergenoemde ovates luisterden naar de stemmen uit het Anderland door middel van bomen- en runenkennis. Het zijn genezers en veranderaars die tekenen moeten interpreteren en vragen moeten stellen. De bomenkennis wordt geassocieerd met een symbolische taal die Ogham heet. Ogham verbindt een boom met een letter uit het alfabet. Runen zijn symbolen die uit steen gehouwen of in hout gekerfd worden. Deze worden geassocieerd met Odin. Deze god hing ondersteboven aan de Yggdrasil en kwam door zijn lijden achter de betekenis van het universum. Hij deelde deze kennis met mensen door middel van runen. 

Nu

 

Druïdisme is lange tijd geassocieerd met mannen in witte mantels, die bij Stonehenge de zonnewende vereren. Nu staat het echter voor een spiritualiteit met de natuur. Veel verschillende mensen hangen het druïdisme aan. Het zijn voornamelijk mensen die geïnteresseerd zijn in het Keltisch erfgoed en mensen die zich verbonden voelen met de natuur. Veel religieuze overtuigingen zijn voor ons onduidelijk. Moderne druïden vatten het druïdisme op als een geloof met als basis natuuraanbidding door de creatieve kunsten.